Одлуки: Темелни права - Солидарност - Фер и праведни работни услови

Во барањето за прелиминарно одлучување согласно член 267 од ДФЕУ, Врховниот суд на Австрија му постави прашање на ЕСП дали одредбата од националното право според која не се плаќа надоместок наместо платен годишен одмор во однос на тековната и последната работна година, каде што работникот еднострано го прекинува („се повлекува од“) работниот однос предвреме без причина, е компатибилен со членот 31 (2) од Повелбата за фундаменталните права на ЕУ и членот 7 од Директивата 2003/88 во врска со одредени аспекти на организацијата на работното време, а доколку одговорот е негативен, дали е потребно дополнително да се провери дали работникот не можел да го искористи годишниот одмор. ЕСП одговори дека членот 7 од Директивата 2003/88/ЕC во контекст на членот 31 (2) од Повелбата ја спречува одредбата од националното законодавство според која не се плаќа надоместок наместо платен годишен одмор кој не е земен во однос на тековната и последната година од работен однос, при што работникот еднострано предвремено и без причина го прекинува работниот однос. Не е неопходно националниот суд да утврди дали работникот не можел да го земе отсуството на кое имал право.